Veiligheid en gezondheid op het werk
Zeven jaar geleden kon je geen vakblad openslaan of je kreeg het Nieuwe Werken in je gezicht geslingerd. Het Nieuwe Werken, mobiliteit, werken 2.0. Allemaal voor de vrijere werknemer die ondernemend is, zelf bepaalt waar ze gaat of staat en dwars door het functiehuis en zelfs werkgevers laveert. Je-weet-wel, Het Nieuwe Werken. Hoe zit het daar eigenlijk mee. Lang niks van gehoord.
Welkom: telefoonhokje
Vorige week in de New York Times: ‘Het telefoonhokje is terug van weggeweest!’ Niet in de stad, maar in het moderne kantoorpand. Met de invasie van mobieltjes komt ook de halvaloog – een half-meegeluisterd telefoongesprek. Wat niet alleen irritant is, maar je concentratie en dus ook je werk serieus belemmert. Enter: het telefoonhokje, voor als je op je werk even een privégesprek wilt hebben of een ander niet wil storen. Bedrijven die ze installeren moeten er vaak al snel méér installeren. Ze heten Zenbooths en ze staan inmiddels al bij Volkswagen, Lyft, Meetup en Capital One. Vroeger heetten ze kantoor, of cubicle.
Hoeveel vrijheid kun je hebben?
Met het opengooien van het werk en het geven van vrijheid zijn we misschien vergeten wat elke ouder van een driejarige weet: we hebben grenzen en duidelijkheid nodig. Ook de manager van een goedlopend callcenter wil weten hoe-wat-waar en wanneer-niet en -wel. De vrije open ruimte van kantoor tot je eigen huiskamer aan toe is geweldig, maar als er geen begeleidende principes zijn, loopt je werk vast.
De zoektocht naar ruimtegebruik
Een werkgever die herkent wat je te doen hebt, wat voor ruimte daarbij past en die vervolgens beschikbaar stel, dát is het nóg nieuwere werken. Niet alleen maar open ruimtes en zoek-het-maar-uit. Heineken opende een nieuw pand voor de Global Information Service (GIS). Helemaal gebaseerd op werk wat je te doen staat. Als je even wilt bijpraten met collega’s, wilt brain-picken of kijken of wat inspiratie op wilt doen, heb je een andere sfeer nodig dan als je strakke code wilt typen. Heineken definieert de werksferen en richt die in. Als begeleiding. En in de concentratiezone moet je dus niet gaan zitten beppen met je schoonmoeder.
De toekomst ziet het niet zitten
Jongere werkgevers lijken meer moeite met het Nieuwe Werken te hebben. Ze waarderen hun privétijd meer en willen niet dat daar werk in druppelt. Millennials optimaliseren de verhouding werk-privé-tijd en dat is lastig als het allemaal vaag in elkaar overloopt. Daarbij zijn Millennials liever onder collega’s dan alleen thuis. Ook de behoefte aan directe feedback (en niet één keer per jaar een evaluatie) draagt bij aan een afkeer van Het Nieuwe Werken.
Exit Nieuwe Werken?
Misschien gaat het wel een beetje mis met het nieuwe werken? Onbetaald overwerk. Bedrijven die met verplichte kantoordagen de troepen weer naar binnen roepen.
Ik denk dat we, met glinsterende ogen van de technische mogelijkheden, te hard op de totale-vrijheid-knop drukten. Zonder dat te begeleiden, af te schermen of grenzen te stellen. Zonder te investeren in bestemmingsruimtes. Zonder te investeren in cultuurverandering en begeleiding. Ondergedompeld in nóg handiger app-jes om de hele mikmak in de gaten te houden rennen we nu van Slack naar WhatsApp naar Asana naar Sharepoint. Contact onderhouden. Mening geven. Project organiseren. Apps die het makkelijker beloven en ingehaald worden door nieuwe apps die het nóg makkelijker beloven.
Exit Appjes en ‘platformen’!
Het Nieuwe Werken staat duidelijk nog in de kinderschoenen. Het is volgens mij nog even kansrijk als we stoppen met zo onder de indruk te zijn van technische nieuwtjes en werken aan cultuur, gedrag, werkindeling en persoonlijke ontwikkeling.
Dan ga ik nu even mijn profielen updaten overal. Vanachter mijn bureau op de fiets, want wie zit er nou nog op een stoel…
Sabine
Sabine de Jong is Managing Partner van ACES International www.aces.nl, Executive Search in ICT en Directeur van &U. Realiseer een baan voor iemand met een arbeidsbeperking: www.everydayheroes.com