#goudsmitheld
Juwelen maken zit in het bloed van Mohamad
Naam:
Mohamad
Beroep:
Goudsmit
Werkgever:
Vakschool Edelsmeden
Wat was er nodig:
Lesgeld en gereedschap
Waarom:
Mohamad kan zijn oude werk als goudsmid oppakken en maakt zichzelf en veel Nederlanders ontzettend blij met de mooiste sieraden!
Het verhaal van Mohamad
Juwelen maken zit in het bloed van de familie Dabbah. Die liefde en kennis dragen zij al decennialang over van generatie op generatie. De familie Dabbah werkte meer dan 200 jaar in goudsmeden en sieraden maken. Zij waren pioniers in heel Syrië.
Mohamad kwam als kind al in het juwelierswinkeltje van zijn vader. Als 12-jarige begon hij daar al te werken.
“Ik heb het vak geleerd van mijn vader, grootvader en overgrootvader. Mijn vader had 40 jaar lang een eigen fabriek, in de stad Latakia. Mijn vader kreeg regelmatig in zijn winkel en fabriek sieradenmakers op bezoek Op deze manier creëerde mijn vader vele business relaties. De passie voor het vak goudsmid is me met de paplepel ingegoten. Ik ben ermee opgegroeid.
In 2012 werd mijn droom om in de voetsporen van mijn vader te treden verpletterd. Wij zijn toen gedwongen om te vluchten van het Al-Asad-regime vanwege ons politieke standpunt.
Ik verbleef in gebieden dicht bij de Syrisch-Turkse grens waar het Al-Asad-regime geen controle over had. In die periode werk ik bij humanitaire organisaties zoals Artsen Zonder Grenzen. Dat duurde niet lang, want door de artilleriebombardementen en luchtaanvallen raakte ik zwaargewond. Ik werd naar Turkije gestuurd om te worden behandeld. Ik was meer dan vijf maanden bewusteloos in het ziekenhuis en het kostte me nog eens vijf maanden om te herstellen en weer te kunnen lopen.
Na mijn herstel ging ik weer aan het werk met de humanitaire organisaties om Syriërs in vluchtelingenkampen te helpen. Dat duurde tot 2015 toen ik met mijn familie naar Turkije vluchtte.
Het Al-Asad-regime had onze winkel en fabriek bezet. We hadden het erg moeilijk in Turkije, omdat mijn vader en ik geen baan konden vinden. Dat kwam vooral door het ontbreken van certificeringen die ons vakmanschap aantonen.
In 2018 besluit mijn vader om toevlucht te zoeken in Nederland. Daarna konden mijn moeder en broers en zussen ook hun toevlucht zoeken. Ik volgde in het jaar 2020.
Met hulp van de gemeente Amsterdam, Everyday Heroes en Vakschool Edelsmeden heb ik een fanatische kans gekregen om mijn passie weer op te pakken. Bij Vakschool Edelsmeden kan ik de vakmanschap Goudsmid op een Nederlandse manier leren. Mijn Syrische cultuur zal ik ook terug laten komen in het vakmanschap. Het is een onderdeel wie ik ben. Bij de Vakschool Edelsmeden kan ik ook werken. Ik ben enorm dankbaar dat ik zoveel kan leren als kan werken.”
Meer succesverhalen:
