#meubelmakerheld
Met een rijbewijs en een zwaar bevochten diploma voor meubelmaker op zak kan Charlotte de wereld aan.
Naam:
Charlotte
Beroep:
Meubelmaker
Branche:
Meubelmakerij
Wat was er nodig:
Rijbewijs
Waarom:
Charlotte moet veel naar klanten om reparaties te doen en halen en brengen van stukken
Het verhaal van Charlotte
“Mijn naam is Charlotte (27 jr). Ik heb dit jaar eindelijk na de 3e poging mijn diploma kunnen halen voor meubelmaker. Dit is voor mij een lange weg geweest met veel uitdagingen. Ik ben begonnen met een voltijd opleiding, maar de eerste poging kwam ik psychisch vast te zitten. Vanwege de verhuizing van Nijmegen naar Rotterdam voor de opleiding. Ik heb namelijk op jonge leeftijd mijn ouders verloren, op mijn 6e mijn vader aan een hartstilstand en op mijn 15e mijn moeder aan kanker. Daar heb ik nogal wat aan overgehouden. Oa angst voor grote veranderingen. Ik ben toen aan de slag gegaan met EMDR. Op die manier kon ik toch nog afscheid nemen van mijn vader. Bij de tweede poging kon ik het financieel niet meer opbrengen. Ik werd uit mijn antikraak appartement gezet. Moest meer werken naast de studie wat voor mij niet te doen was. Het ding is dat ik vanaf mijn 6e een grote hoeveelheid stress heb opgevangen in mijn lichaam. Ik ben terug voltijd in de horeca gaan werken, maar ik werd daar niet gelukkig van.
Ik heb toen binnen een renovatie bedrijf leren timmeren met veel plezier. Maar ik miste het stukje meubels heel erg. Toen corona kwam ben ik met mijn vriendin die ik in Rotterdam heb leren kennen naar Nijmegen terug verhuisd. Ik had een goed betaalde baan gevonden waar ik na 3 maanden als meubelmaker aan de slag zou gaan. Maar het bleek dat de werkgever mij helemaal niet in de meubels wou hebben en gebruikte mij als bouw hulp voor hele zware klussen. Ik heb toen de stekker eruit getrokken omdat ik dit fysiek niet aan kon en ben door gaan zoeken.
Maar meubelmakers wilde mij alleen hebben als ik een diploma op zak zou hebben. Dankzij de financiële steun van mijn vriendin en mijn ervaring op school en in de bouw kon ik beginnen aan een werkleer traject via het ROC in Nijmegen. Na een jaar bij een meubelmaker en op school kreeg mijn vriendin een hele goede baan aangeboden in Breda via Gorillas. Wij zijn toen verhuisd. Het enige bedrijf dat mij toen wilde aannemen was een bedrijf met een hele nare eigenaar. Ik heb tegen mezelf gezegd dat ik niets of niemand mijn diploma nog laat afnemen en heb het afgelopen jaar zo hard gestreden dat ik hem eindelijk binnen heb kunnen slepen, maar ook in een burn-out terecht ben gekomen. Ik heb mijn hele leven hard gewerkt voor weinig. In middels gaat het veel beter met mij en was op zoek gegaan naar een baan, die ik inmiddels heb gevonden. De werkgever wilde echter ook dat ik mijn rijbewijs zou gaan halen: ik ben inmiddels druk bezig met lessen en zie uit naar een stabieler leven zonder teveel zorgen.”
Met dank aan het Impactpakket van ADP en de begeleiding door gemeente Breda
Meer succesverhalen:
